Czy uprawianie uzależnienie od hazardu to choroba?

Czy nadmierna gra to także choroba psychiczna? Kompulsywny hazard, zwany także zaburzeniem hazardowym, to niekontrolowana potrzeba kontynuowania gry, pomimo negatywnego wpływu, jakie wywiera on na twoje życie. Hazard oznacza, że ​​jesteś gotów zaryzykować coś, co cenisz, mając nadzieję na uzyskanie czegoś o jeszcze większej wartości. Hazard może stymulować mózgowy system nagradzania podobnie jak narkotyki lub alkohol, co prowadzi do uzależnienia. Jeśli uważasz, że masz problem z kompulsywnym hazardem, możesz nieustannie odczuwać potrzebę stawiania zakładów, prowadzących nieodmiennie do strat. Jednocześnie będziesz ukrywać swoje zachowanie, wyczerpywać oszczędności, zbierać długi, a nawet uciekać się do kradzieży lub oszustwa w celu wsparcia uzależnienia. Kompulsywny hazard to poważny problem, który może zniszczyć życie. O ile leczenie takiej dolegliwości może być trudne, wiele osób, które zmagają się z hazardem, znalazło pomoc za sprawą profesjonalnego leczenia.

Symptomy przy uzależnieniu

Oto lista najczęściej występujących objaw w przypadku hazardu kompulsywnego, który jest ciężkim uzależnieniem, przy którym należy podejmować zdecydowane i konkretne kroki.

• To stała żądza gry i planowanie jak wygrywać i rozgrywać więcej i więcej pieniędzy
• Potrzeba gry za stale większe pieniądze, by utrzymać swoją żądzę na takim samym poziomie
• Próby kontrolowania, zakończenia lub limitowania gry bez żadnego sukcesu
• Poczucie beznadziei w przypadku w którym próbujesz (Zgodnie z pkt. 3) limitować i ograniczać swoją grę
• Grasz by uciec od problemów lub zakończyć uczucie beznadziei, winy czy też depresji
• Próba odzyskania pieniędzy, które wcześniej się utraciło – pościg za swoimi stratami
• Narażenie lub utrata ważnych znajomości i relacji, szkoły, pracy, szans biznesowych – wszystko za sprawą hazardu
• Rozważanie kradzieży, by przekazać pieniądze na swoją grę hazardową
• Proszenie innych o wykupienie cię niejako z problemów finansowych wynikających z gry

W przeciwieństwie do graczy, którzy porzucili rozgrywkę po kilku nieudanych próbach, osoby z zakresu kompulsywnego hazardu odczuwają nieustanną potrzebę odbicia się od dna i odzyskania utraconych wcześniej pieniędzy. Niektórzy gracze mają tzw. Reemisję, jeśli grają mniej lub więcej, aczkolwiek bez leczenia szanse na to rosną. Prosimy pamiętać, że wizyta u lekarza może się okazać pomocna w każdym przypadku, dlatego problemu nie można negować. W przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na kwestie podane powyżej, nie powinniście się wahać. Dotyczy to także znanych wam osób, przyjaciół i bliskich. Po konkretnej rozmowie, konieczne będzie dalsze wsparcie.

Czynniki ryzyka

Chociaż większość osób grających w karty lub stawiających zakłady nigdy nie ma problemów z hazardem, pewne czynniki wiążą się z podwyższeniem ryzyka wciągnięcia się do poziomu uzależnienia kompulsywnego. Są to kolejno:

• Zaburzenia zdrowia psychicznego. Ludzie, którzy uprawiają hazard kompulsywnie, często mają problemy z nadużywaniem substancji, zaburzeniami osobowości, depresją lub lękiem. Kompulsywny hazard może być również związany z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym (OCD) lub zaburzeniem koncentracji uwagi / nadpobudliwości (ADHD).
• Hazard kompulsywny występuje częściej u osób młodszych i w średnim wieku. Hazard w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym zwiększa ryzyko rozwoju hazardu kompulsywnego. Taki rodzaj hazardu u starszej populacji dorosłych także może stanowić problem.
• Płeć. Kompulsywny hazard występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Kobiety, które uprawiają hazard, zazwyczaj zaczynają w późniejszym życiu i mogą szybciej się uzależnić. Wzorce hazardu wśród mężczyzn i kobiet stają się coraz bardziej podobne.
• Wpływ rodziny lub przyjaciela. Jeśli członkowie twojej rodziny lub przyjaciele mają problem z hazardem, szanse również u ciebie są większe.
• Leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona i zespołu niespokojnych nóg. Leki zwane agonistami dopaminy mają rzadki efekt uboczny, który może powodować u niektórych osób zachowania kompulsywne, w tym hazard.
• Pewne cechy osobowości. Bycie wysoce konkurencyjnym, pracoholikiem, impulsywnym, niespokojnym lub łatwo się nudzącym, może zwiększyć ryzyko kompulsywnego hazardu.

Wszystkie te czynniki prowadzić będą do oczywistych komplikacji. Są to problemy w związkach i ogólnie międzyludzkie. Do tego pojawiać się będą problemy finansowe, wliczając w to nawet bankructwo. Kwestia legalna i potencjalne więzienie nie są tu rzadkim odstępstwem. Jeśli dodamy do tego niską wydajność w pracy, jej utratę, słabe i liche zdrowe, myśli samobójcze, próby tego rodzaju czy nawet śmierć.

Jak temu wszystkiemu zapobiegać?

Sprawa jest na szczęście znacznie łatwiejsza, niż to było kiedyś. Po pierwsze w przypadku kasyn internetowych, by otrzymać właściwą licencję, konieczne było wprowadzenie zagadnienia odpowiedzialnego hazardu. Wymagał on wprowadzenie testów na stronę oraz podania odpowiednich kontaktów do służb, które mogą pomagać. Obecnie sytuacja jest jeszcze lepsza. Każdy nowy gracz może się pokusić o włączenie kilku odpowiednich opcji. Są to np. samowykluczenie, które wyłącza konto na wskazany okres (np. jedną dobę, tydzień, pół roku). Logowanie się wówczas nie będzie możliwe. Do tego dochodzą limity na wpłacanie pieniędzy przez miesiąc, czas spędzany na stronie czy łączne straty. Wszystko to sprawia, że znacznie zmniejszycie ryzyko przesadzania w swojej grze.

Jeśli jednak mówimy o tradycyjnych metodach walki z uzależnieniami, musicie być świadomi tego, że to tylko osoba właściwa może zakończyć taką grę. Jako świadkowie najlepiej jest zapewnić pełne wsparcie i otuchę, pokazując, że jest się do dyspozycji. Nie oznacza to jednak płacenia za osobą chorą czy też brania na siebie pełnej odpowiedzialności. Warto jest także skonsultować się ze specjalistą, odpowiednim lekarzem, który ma doświadczenie w uzależnieniach. Pomagają także odpowiednie stowarzyszenia jak Gamble Anonymous i inne. Kontakt do nich jest powszechny i ogólnodostępny, dzięki czemu bez żadnego trudu poprosicie o wymaganą pomoc. Hazard to ciężkie uzależnienie, ale nie choroba psychiczna – możemy jej zapobiegać i pomagać każdej osobie, która wpadnie w takie tarapaty.