9 Najgorszych roomów pokerowych w historii
Kasyno internetowe działają na rynku od wielu lat. W tym czasie nie wszystkie z nich zachowywały się… lekko mówiąc, jak należy. Wiele z nich uciekło z ogromnymi pieniędzmi i co gorsza, udało im się uniknąć konsekwencji. Na szczęście jednak rozwój hazardu oraz wszelkich regulacji z tym powiązanych sprawił, że obecnie działania tego typu są natychmiast piętnowane. Aby otrzymać legalne licencje trzeba się bardzo mocno natrudzić i przedstawić dokładną ofertę, bazującą na zaufaniu, protokołach bezpieczeństwa, gwarancjach bankowych i obsłudze dostępnej dla klienta. Stąd też firmy z Francji, Wielkiej Brytanii czy Danii, są tak mocno cenione. Poniżej podajemy przykłady marek, które zaliczane były jednak do tych, o których mówić się powinno tylko w kontekście skandali i kradzieży.
Poznaj listę kasyn oferujące usługi pokerowe które złamały prawo
UB Poker
Uruchomiony w 2001 roku UB Poker szybko stał się głównym miejscem gry na wysokie stawki. Niektóre z największych nazwisk pokera rywalizowały ze sobą właśnie na UB. Patrik Antonius, Brad Booth, Freddy Deeb, Prahlad Friedman, Phil Hellmuth i Mike Matusow byli jednymi z największych nazwisk, które tu trafiły. Gracze sponsorowani przez UB - Hellmuth i Annie Duke również mocno promowali witrynę. UB Poker miał przed sobą cały świat ze względu na nowość i popularność pokera online. Jednakże inwestor Russ Hamilton szybko nadszarpnął swoją reputację. Hamilton użył konta administratora, programu, który pozwala mu zobaczyć całe ręce przeciwników, aby wygrać około 22,1 miliona dolarów. Osiągnął większość swoich zysków przeciwko wyżej wymienionym graczom z wysokimi stawkami. Sam Friedman stracił około 3 miliony dolarów na rzecz Hamiltona. Ten sam człowiek odszedł od problemu bez szwanku. UB Poker ostatecznie zostało sprzedane Absolute Poker (omówione później) i stało się częścią Cereus Network. Sprawiedliwość najpierw. Jak widać…
Absolute Poker
W 2003 roku grupa braci z University of Montana uruchomiła Absolute Poker. Scott Tom stanął na czele tego wysiłku. Witryna została otwarta w odpowiednim czasie dzięki boomowi pokerowemu. Absolute osiągnęło duże zyski w ciągu pierwszych kilku lat działalności. Ale podobnie jak UB, Absolute Poker doświadczył ogromnego skandalu wśród superużytkowników. Konto wewnętrzne o nazwie „POTRIPPER” wygrało co najmniej 1,6 miliona dolarów od klientów witryny. Po raz kolejny wysiłki społeczności pokerowej ujawniły oszustwo. Gracze zauważyli nieprawdopodobieństwo, że POTRIPPER wygrałby przy tak wysokim kursie, zawsze wykonując poprawną grę. Absolute Poker w końcu przyznał, że „wysokiej rangi zaufany konsultant” utworzył konto administratora. Również licencjonowani przez KGC, byli zmuszeni zwrócić 1,6 miliona dolarów graczom, których dotyczył problem. Kupili UB Poker, a w 2008 roku zmienili nazwę tej operacji na Cereus Network. Witryna została zamknięta w maju 2012 roku z powodu niewypłacalności. Nie spłacono środków klientów w wysokości 50 mln dolarów.
Full Tilt Poker (pod starym przywództwem)
Uruchomione w 2004 r. Full Tilt Poker przyciągnęło uwagę graczy hasłem: „Ucz się, rozmawiaj i graj z profesjonalistami”. Wielu przypadkowych graczy rzuciło się na tę stronę, aby pokonać sławnych zawodowców, takich jak Antonius, Jennifer Harman, Chris „Jesus” Ferguson, Howard Lederer, Erick Lindgren i Phil Ivy. Oprócz dużej liczby profesjonalistów, Full Tilt miał również najlepsze oprogramowanie w tym czasie. Ich stoły miały wyraźną grafikę i wiele dostosowywalnych funkcji. Ich strona zawierała również zarząd w stylu korporacyjnym. Ray Bitar, Ferguson, Lederer i Rafe Furst podejmowali wiele decyzji jako członkowie zarządu. Życie dla kierownictwa Full Tilt było dobre do czasu Ustawy o nielegalnym egzekwowaniu hazardu internetowego (UIGEA) w 2006 r. Prawo to zmusiło Full Tilt i wiele innych stron pokerowych do zaprzestania korzystania z amerykańskich banków i procesorów płatniczych. Aby obejść UIGEA, uciekli się do podejrzanych procesorów.
Card Spike
Po otwarciu w 2008 roku CardSpike od samego początku nękane było problemami. Zaledwie kilka miesięcy po uruchomieniu mieli problemy z przetwarzaniem wniosków o wypłatę. Kolejny znak ostrzegawczy pojawił się, gdy porzucili płatnych partnerów. Nic dziwnego, że strona przestała również płacić graczom. Witryna została całkowicie zamknięta w 2009 roku, zaledwie rok po uruchomieniu. Zarząd spłacił tylko niewielką część klientów. Ta operacja od początku wywiesiła nam czerwone flagi. Gracze zaczęli narzekać, że nie mogli znaleźć spółki odpowiadającej za CardSpike. Po zamknięciu pojawiło się wiele opinii, które za sprawą tajemniczych operacji były usuwane z sieci…
Choice Poker
Choice Poker został otwarty we właściwym czasie, czyli w 2004 roku. Weszli do gry, gdy poker internetowy rozkwitał. Jednakże marka nie wykorzystała tej okazji i znalazła się w gronie jednej z najbardziej niekompetentnych grup zarządzania w historii gier. Istnieli tylko rok i działali bardzo wolno w wypłatach. W jakiś sposób ta sama grupa uważała, że jest w stanie prowadzić dużą sieć przyjazną dla USA, oferując wiele dodatków. Sztuka ta się nie udała. Sieć nigdy nie spłaciła graczy po awarii. Właściciele obwiniali podmioty przetwarzające płatności za straty. Na szczęście Doyle's Room (późniejszy właściciel) kupił pozostałe aktywa firmy i ratował byłych graczy Choice Poker.
Everleaf Gaming
Everleaf Gaming został otwarty w 2004 roku i już wtedy miał problemy z konkurowaniem na zatłoczonym rynku amerykańskim. Nie udało im się złapać graczy z gigantów takich jak Full Tilt, Partypoker, PokerStars i UB. Ta trudna sytuacja zapoczątkowała dalsze działania i otwarcie sieci, która opracowała oprogramowanie do gry. Ich nowy model biznesowy działał lepiej i ostatecznie zaczęli przyciągać graczy. Everleaf stał się bardziej znany, gdy kontynuował funkcjonowanie dla amerykańskich graczy po Czarnym piątku. Jednak w 2012 r. otrzymali od rządu amerykańskiego list z żądaniem zaprzestania działalności. Everleaf odpowiedział zakazem dla amerykańskich graczy. Większość Amerykanów nie mogła polecieć do innego kraju tylko po to, aby otworzyć konto bankowe. Stąd też nie udało im się zdobyć pieniędzy po nałożonym zakazie. Everleaf ostatecznie zabrakło funduszy i został zmuszony do zamknięcia w 2013 roku. Kierownicy sieci Jean Pavili i Michael Zwi Oros zostali aresztowani na Malcie za ich rolę w sprzeniewierzeniu funduszy graczy i nie uiszczaniu opłat licencyjnych w kraju.
Full Flush Poker
Bez związku z Full Tilt, Full Flush Poker był flagową stroną Equity Poker Network. Ta operacja, która trwała od 2013 do 2016 roku, obejmowała inne znaczące marki, takie jak 5Dimes i Poker Host. Full Flush / Equity rozpoczął niezwykłą politykę banowania zwycięskich graczy. Ich celem było zapewnienie, że Full Flush i inne firmy będą przyjazne dla rekreacji. Full Flush i Heritage Sports były jedynymi witrynami w sieci do 2016 roku. Ten pierwszy został zamknięty i nie spłacił graczy. Na szczęście Heritage Sports pokryło wpłaty swoich klientów.
Lock Poker
Lock Poker wkroczył do branży gier w 2008 roku. Firma wykorzystała pustkę pozostawioną przez Cereus, Full Tilt i PokerStars, aby zdobyć dużą część amerykańskich graczy. Witryna agresywnie reklamowała wysokie oferty rakeback, aby zwrócić na siebie uwagę. W 2012 r. Pojawiły się pierwsze skargi dotyczące powolnych wypłat Locka. Niektórzy gracze czekali miesiące na zdobycie pieniędzy. W następnym roku Lock Poker w ogóle nie przetwarzał wypłat. Nadal jednak reklamowali duże oferty rakeback i przyjmowali nowe depozyty. Zamknęli działalność dopiero w 2015, nie wypłacając ponad 15 milionów.
Naszą listę zamknąć powinien Pitbull Poker, którego władze w pewnym momencie wyniosły… komputery z biura, po czym słuch o nich zaginął…